Bergen - Yaşamak İstemiyorum

yaşamak sadece nefes almaksa
aciz bir bedende can taşımaska
eninde sonunda toprak olmaksa
ben göyle yaşamak istemiyorum

çok sevmek kahrolmak acı cekmekse
inanmak aldanmah hata demekse
yaşamak kadere boyun eğmekse
ben böyle yaşamak istemiyorum

vedigin gibi al tanrim bu canı
açtim ellerimi yalvariyorum
eyer buysa sevmek buysa yasamak

bir gün anlarsin hayat kutmayı
beklemeyi ümüt etmeyi
bir kirli gömlek gibi atasin gelir
bütün vicudunu saran o kotkunç sevgi

lamet edersin yasamaya
mazide ne kalmissa atarsın
o zaman bir çiçek büyür kalbinde aniden
seni sevdigimi anlarsin bir gün sevgilimm