Sanki Bu Ayrılık Bizi Yakıp Yıkacak

Büyük Acı. Dikkat kan aranıyor! Kazada yaralanmış bir hasta için 0 grubu RH (+) kana acele ihtiyaç vardır. Kan vermek isteyenlerin derhal Gureba Hastanesi'ne müracaatları.."
Otobüs firmasında otobüs şoförü olan Yusuf, tam sefere çıkmak üzereyken radyodan bu anonsu duyunca kan vermek ister. "Deli misin sen? Bu araba şimdi sefere çıkacak. Nene lazım senin aranan kandan" diyen patronu ile tartışıp önce o, ardından da arkadaşı Osman işi bırakıp hastaneye koşuyorlar. [Gittikleri hastanenin anonstaki Gureba değil, Şoför Nebahat (1970) filmindeki Baltalimanı Kemik Hastanesi olması seyirciyi şaşırtıyor.] Osman'a şunları söyler ; "Benim anam kansızlık yüzünden öldü. Kanımı verdim, bir can kurtardım."
Fatma.. "Tertemiz bir yüz, masum bakışlar." Y usuf'un, yüreğine, önce kan vererek girdiği fabrika işçisi. 'El çamaşırı yıkamaktan un ufak olmuş' hastalıklı anacığı Hatice ve fabrikadan arkadaşı Selma'dan (şimdilik) başka kimsesi yok. Gültepe'de bahçeli, gaz lambası ile aydınlanan küçük bir gecekonduda oturuyorlar. Tek sorunu, sürekli olarak onu rahatsız eden ve ilerde hayatını karartacak olan taksi şoförü Bekir. Yusuf'u tanıması, onun bir saldırısından kaçarken meydana gelen kaza sonucu olur. Osman'la Selma'nın beraberlikleri de bu rastlantıyla başlıyor.