Kuş Gazeli

Efendim bir gün bir cânândan şöyle bir nidâ yükseldi:

- Bu ülkeye şiir lâzım ağ'biler, şiir!..


Metin Altıok bir Kuş Gazeli yazmış, Mazlum Çimen de almış şiiri şarkı yapmış. Şöyle diyor iki güzel ağabey:

''Koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladım,
Sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım.

Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın.
Geçti artık, göğsümde kuş barınmaz anladım.

Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim.
Eksik gedik nem varsa ezberden tamamladım.

Bende sönen şavkıması sürsün diye yaşamın,
Bu kuşları senin için gözlerimde sakladım.

-Kim sürmüş Altıok Metin, dünyanın sefasını,
Kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım?''



Bencileyin, dünyâya bilim ve fenden evvel, şiir lâzım efendiler.

Türkü çığıralım. Şâir olalım.
Yaralara şiir sürüp deva bulalım.
Âşkın evirip çevirdiği gönüllere mâlik olalım.
Mâlikken memlûk, memlûkken Fâtih olalım.

Karadenizin sularında yüzerken denize, "Rahat dur." demeyen, bizi anlamasın azîzim.


Şiirle ve san'atla kalın.