Önünde Umut Arkanda Pişmanlık Olmasın... tık, tık, tık... kim o ? -hazırlan gıdıyoruz. -sen kımsın? nereye gıdıyoruz?nnTık, tık, tıkn- Kim o?...
Önünde Umut Arkanda Pişmanlık Olmasın... tık, tık, tık... kim o ? -hazırlan gıdıyoruz. -sen kımsın? nereye gıdıyoruz?nnTık, tık, tıkn- Kim o?n- Hazırlan gidiyoruz.n- Sen kimsin? Nereye gidiyoruz?n- Sıran geldi. Gerçek evine gidiyoruz.n- Gerçek ev mi? Sen! Yoksa!n- Evet. Hadi gidelim.n– Dur bir dakika..bir sürü yarım işim var.n- İş yarım kalmaz. Birileri tamamlar. Oyalanma artık.n- Çocuklar, onlar daha çok küçük, bari vedalaşsaydım.n- Sen olmadan da büyürler, hadi bekliyorlar.n- Bekliyorlar mı? Onlar da kim?n- Gidince görürsün.n- Anladım. Anladım ama kalbini kırıp, gönlünü alamadıklarım, iyiliğini görüp, karşılık veremediklerim var. Anlayacağın borçlu gitmek istemiyorum.n- Bunu zamanında düşünseydin!n- Zamanında mı? İyi de ben daha zamanım var sanıyordum.n- Hepiniz aynısınız.. Zaman dediğin, içinde bulunduğun an..nBunun ötesi yok.n- Keşke, keşke….n- Devam etme. Bugünü yaşarken hep yarın var gibi davrandın. Üstündeki üniformanın (insan olmanin) sorumlulukları var..nYerine getirmedin...nBu sana bir uyarıydı. Şimdi gitmiyoruz… Ama her an gidebiliriz..nBir daha geldiğimde önünde umut, arkanda pişmanlık olmasın!..nnNe geçmişin hatıraları ne de geleceğin hayallerinden etkilenmeden, objektif ve çıplak gözlerle kendini görebilmek, öyle önemlidir ki, bu bakış, bu duruş bir kere elde edildikten, gerçeğin tadına bir kere varıldıktan sonra da vazgeçmek mümkün olmaz. nMezardakilerin pişman oldukları şeyler için, dünyadakiler, birbirlerini yiyorlar.nO HALDE dünya işleri ile uğraşırken bu kadar hırs ile kalpleri incitmeye değmez..nKısa ömrümüzde çevremizdekilerle daha kaliteli iletişimde bulunalım..Yardım ve desteklerimizi arttıralım..
