Bi' senden kaçtım kaçmamışken hiç bi kavgadan Ateşler ortasında kaldım titremiştim korkudan ben Elime geçen her fırsatta k...
"İz" şarkı sözleri ile
Bi' senden kaçtım kaçmamışken hiç bi kavgadan Ateşler ortasında kaldım titremiştim korkudan ben Elime geçen her fırsatta kaçtım aynadan Kocaman bir ömrü şuursuzca ittim arkadan
Bana müstahak, başıma bela gördüklerim hep Nedense diken gibi battı elime sevdiklerim hep Her şey yoluna girdi derken elime yüzüme bulaştırdım hep Ve özür dilettirdi resmen hayat sövdüklerime
Bütün tesadüfler hala peşimde Hayat hala kısa pek de değişmedi bi şey anlayacağın yani Kendi kazdığım kuyulara mı düşüp durdum bilmem Yara almaktan korkmam eğer kaçacaksam gelmem
Daha ne kadar boktan olabilirse boktan Ben bi ruhu beslemiştim sanki var edip de yoktan Şehri yakar kül ederdim eski Özgür olsam Kendi derdin olsa üzülürdün, siktir et kalk yanımdan!
Sırta saplı 5 bıçakla, elimde kör çiçekler Dilimde söyliceklerim var benden habersizler Kadavrandan düşen umutlar öldün diye bitmicek ki Kara bulutlar geldi bi' kere git desen de gitmicekler
Hep demiştim ben bi yolcuyum zamanın ortasında Elimde çanta biraz özlemekle meşgul Özgür Dün bi akvaryumda öyle yüzüp duran bir balıkken Bugün çırpınıyorum hayatın oltasında
Bir zamanlar babam gençti yaşadım 25 sene "Haberin var mı taş duvar demir kapı kör pencere" Dağlarına bahar gelmiş memleketin bence de Ama hiç bi çiçek açmamış ki zaman gelip geçse de...
Bir kadının hatırası yarım yamalak artık Bir kitabı son sayfada bırakmışım kalkıp Geri dönüp de baksam bile sayfaları yırtık Yazarı kimdi acaba belli değil öyle bakıp kaldık
Yani insanoğlu belirsiz, hesapsız ve kuralsız Artık eski ben değilim bütün caddelerim duraksız Çıkış yolun yok ki sen bi şehir düşün sokaksız Tüm insanları ölmüş gibi yerde hepsi tabutsuz
Sen bu sahnelere konuksun repliklerin belli Elli tane ezber yapsan bile olamıycan kendin Eğer rolüne girdiğin kişiye dönüşmekse derdin (he!) Kusura bakma; zaten oyun sendin (sen!)
Piyano çaldı bir kadın, parmakları olmadan Bi' buruk tebessümdü bardakları dolduran Bu hayat fırtınasında evden içeri girdi yağmur Zaten hep biz olmadık mı sence olmayanı olduran
Sen de gel benimle rüzgarları sırtlayıp Ya da boşver; sus benimle bildiklerini saklayıp Ben anlatırım her şeyi gözlerinden anlayıp Bu ateşten alsınlar beni gökyüzünden atlayıp
Elimde umutlar var Her şeyden öteye giderken Kafamın içinde bulutlarla...
Bilemedim oyunun sonucu ne? Herkesten kaçarken, kaçarken... (Of!)
