Bütün diller kargaşasından uzakta. Seni anlatmak çıplak iki göz ile. Ah benim ruhum Canımın en canı, Sen bilmezsin.. Ne zaman ki baksam sana Bir ...
Bütün diller kargaşasından uzakta. Seni anlatmak çıplak iki göz ile. Ah benim ruhum Canımın en canı, Sen bilmezsin.. Ne zaman ki baksam sana Bir çocuk uykusundan irkilir ve vahşetin içine düşerim yabanında. Sen ise iki kelam dilersin dillerimden ama dillerim bütün diller kargaşasındadır. Halime benzeyen haller ile bazen Lal olur ve bazense unutur bütün Sana uzanan kelimeleri.
Ey benim ruhum canımın en canı. Çırpınırım kimliğine her dokunduğum anda. kalabalıklarında sessiz kalır Suskunluğunda ise ölürüm boylu boyunca. Bilmezsin.. Gölgeliklerinde hayatlar büyütürüm. Cocuklar gezdiririm suretinin renklerinde. Ve güller ve gülistanlar dolusu tomurcuklar büyütürüm kalbine. Ama sen bir çırpınışta katledersin bütün dokunuşları. Fikirlerler ölür yamacında. Haller can çekişir. Yinede sana kızmış her hali şiddet ile asarım dar ağacında.
Ey benim ruhum Canımın en canı kınama artık susmalarımı Kelamım sana dokunmadı diye kırılma.
Dillerim diller kargaşasındadır gölgende Gölgen üzerime tebessüm ettikçe ben sana suskunluğumu bozamam.
Sen bilmezsin. Ama ben bilirim. Bozulursa sana suskunluğum eger Diller kargaşasında ölür her yeni doğan çocuk. Her tebessümün altına bir çığlık siner korkular emin hallerin üzerine taht kurar. ve kargaşasında hallerin konuşulmaz hiç bir dil anlaşılmaz hiç bir lehçe.