Cem Adrian - Zaman

Beni bırak, beni düşünme...
Her şey geçer günü gelince...
Son yaprağın yere düşünce...
Geçecek... Geçecek... Geçecek...

Bizi bırak, bizi düşünme...
Aşk ölüyor sözler bitince...
O bize sırtını dönünce...
Bitecek... Bitecek... Bitecek...

Sen nasıl da gidiyorsun...
Çiçekleri eziyorsun...
Şimdi birer birer yıldızlarım...
Sönecek... Sönecek... Sönecek...

Ama nasıl da gidiyorsun beni...
Karanlığa itiyorsun bizi...
Yüzümdeki aydınlığı çalıp,
Kalbimde karanlık bir harabe bırakıp...

Zaman... Zaman... Zaman... Zaman...
Ucu keskin bir bıçak gibi batıyor...
Göğsümün tam ortasından deşiyor...
Sana dair ne varsa kanatıp...

Zaman... Zaman... Zaman... Zaman...
Öldürmeyen bir silah gibi vuruyor...
Önünde diz çöktürüp acımasız...
Canımı öyle bir fena yakıyor...

Zaman... Zaman... Zaman... Zaman...
Kanatlarımı sırtımdan ayırıp...
Umudumu bedenimden haince sıyırıp...
Yalanlarla dolanlarla paramparça...

Zaman... Zaman... Zaman... Zaman...
Ah nasıl da geçiyor...
Üzerime basa basa ağır ağır...
Seni benden çala çala bağır çağır...